Zwijgen maakt onzeker

Door Francine ten Hoedt-van Rintel

Jeffrey is divisiedirecteur in een gezondheidsinstelling. Hij wil graag gecoacht worden op het leidinggeven aan vrouwen. Het is nu al de derde keer dat hij een volledig vrouwelijk team heeft en de vorige keren is het ook mis gegaan, hij wil niet in een patroon vervallen. Op mijn vraag of hij dan niet liever een manlijke coach wil, schudt hij heftig nee. Mannen begrijpen vrouwen nou al eenmaal niet, dat is een gegeven. Wat hij nodig heeft is een lijstje van dingen die je in de omgang met vrouwen moet doen.

We zetten op een rijtje wat er in de vorige teams gebeurd is. Jeffrey blijkt uitermate wantrouwend te staan tegenover vrouwen. Ze zijn onbetrouwbaar, altijd uit op eigen gewin, je kunt geen maatjes met ze worden.
Als ik hem vraag wat hij doet om de vrouwen om hem heen zo uit te lokken, wordt hij eerst boos, maar daarna ziet hij de humor er wel van in. Het ijs is gebroken en nu kunnen we naar het echte probleem van Jeffrey. Hij blijkt ernstig mishandeld te zijn door zijn vader en ooms. Dat kon hij begrijpen, het gebeurde als ze dronken waren. Maar wat hij maar niet kon vatten, was dat zijn moeder daar niets tegen gedaan heeft. Hij kan het haar niet meer vragen want ze is overleden.

Na heel veel stapjes is het Jeffrey gelukt om te accepteren dat zijn moeder zich heeft gedragen, zoals ze deed. Voor zijn toekomst is het niet nodig om het waarom te analyseren, sterker nog, het heeft het opbouwen van zijn toekomst enorm vertraagd. Door los te laten, krijgt hij ruimte om zichzelf en ook zijn feminiene eigenschappen te leren kennen. Vrouwen vindt hij nog altijd onbegrijpelijk maar hij begrijpt nu dat dat ook komt omdat hij voor hun niet te begrijpen is. ‘Ach,’ zegt Jeffrey bij ons laatste gesprek, ‘ik ben in goed gezelschap, ook Sherlock Holmes heeft het mysterie van de vrouw nooit weten te ontrafelen.’

Lees meer over conflicten:

https://www.merlijngroep.nl/blog/wat-kan-de-or-doen-tegen-discriminatie/