Verschillende meningen van onze professionals over een brandend thema rondom conflictbeheersing en mediation

Door Merlijn

Wij van Merlijn Groep zijn erg nieuwsgierig naar opinies van onze professionals. Of het nu gaat om conflictbeheersing in het algemeen, over mediation in het bijzonder, of over medezeggenschap, wij hechten waarde aan uw opinie. Op basis hiervan starten wij met een maandelijks terugkomende blog. Een blog waarbij we roulerend, een aantal partners binnen Merlijn Groep & Merlijn Advies Groep vragen, de stelling van die maand met “eens of oneens” te beantwoorden. Dit natuurlijk met enige onderbouwing.

Deze maand betreft het de stelling:

Het afbouwen van mediation in strafzaken zou een gemiste maatschappelijke kans betekenen.

In deze stelling heeft geantwoord:
100 % eens
0 % oneens

Wouter Hendrickx: Eens, omdat ik denk dat zeker in strafzaken, altijd één van beide partijen vindt dat hij/zij niet zijn recht gekregen heeft. Degene die de straf opgelegd krijgt, vindt dat hij te hard gestraft wordt en dat er wraak in meespeelt. Het slachtoffer vindt dat de tegenpartij te licht gestraft wordt. Mediation in strafzaken zou kunnen helpen bij een beter gevoel van gerechtigheid en het vermijden van wraakgevoelens.

Francine ten Hoedt: Eens. Ik denk dat slachtoffers en nabestaanden niet kunnen helen als ze geen gesprek met de dader gehad hebben. Slachtoffer/dader mediation draagt eraan bij dat de dader anders gaat kijken naar wat hij/zij gedaan heeft en zorgt ervoor dat deze niet in oude gewoonten vervalt. Het is vaak zo dat de dader het niet kan bevatten wat voor consequenties zijn/haar acties hebben; ze doen dingen omdat ze hun eigen behoeften willen bevredigen, en denken daar verder niet bij na. De slachtoffers lijden onder dit gedrag, voor hen kan het fijn zijn om zich te realiseren dat het niet persoonlijk bedoeld was.

Marianne van der Meulen: Eens. Als je kijkt naar het systeem van Nieuw Zeeland, waar na een strafproces alle betrokkenen (slachtoffers en daders) bij elkaar komen en gezamenlijk ervoor gezorgd wordt dat de dader niet in herhaling valt. Door de interactie tussen dader en slachtoffer, mits goed begeleid, kan naar mijn idee herhaling voorkomen worden.

Wanda Everts: Eens. Gegeven wat er nu al bekend is, is dat waar. Het nut van mediation in strafzaken heeft zich voluit bewezen. De doelstelling van strafrecht wordt veel sneller bereikt met herstelbemiddeling dan de juridische variant van strafrecht ooit voor elkaar kan krijgen. Het strafdoel van preventie in de toekomst wordt beter bereikt, en tegelijkertijd dient het de maatschappelijke vrede: de slachtoffers kunnen sneller verder met hun leven. Mediation in strafzaken is mijns inziens dus een goede aanvulling op, maar geen vervanging van de gewone strafrechtelijke berechting. Beter nog zou het zijn om mediation in strafzaken in te zetten voorafgaand aan de strafrechtelijke berechting.

Cor Schaap: Eens. Creatief zoeken om betere oplossingen te bereiken, is voor mij een kernzaak van mediation. Dat geldt ook zeker op zo’n moeilijk terrein als straffen bij strafzaken. Wat wil je allemaal met een straf bereiken?! Vergelding, berouw, spijt, afschrikking, herstel? Zo’n experiment van mediation afbouwen zou dan ook een gemiste kans zijn. Opsluiten en isoleren is een stuk ‘gemakkelijker’ dan zoeken naar begrip en herstel van relaties. Maar is ‘gemakkelijker’ ook eerlijk en beter? Natuurlijk lukt zo’n mediation niet altijd en niet iedere zaak is er geschikt voor. Maar zoeken naar nieuwe en betere mogelijkheden met direct betrokkenen is toch veel  menselijker dan je maar neerleggen bij een imperfect systeem omdat het-nu-eenmaal zo is. Als je dat doet raak je pas echt ‘opgesloten’ in je eigen systeem.

Lees meer meningen over een brandend thema rondom conflictbeheersing en mediation:

https://www.merlijngroep.nl/blog/verschillende-meningen-thema-conflictbeheersing-2/