Tendensen in de risico inventarisatie en evaluatie (RI&E)
Dat de RI&E het belangrijkste periodieke meetinstrument is binnen bedrijven of instellingen om de veiligheid, gezondheid en welzijn (VGW) van mens en bedrijf te meten, is al langer bekend. Dat de RI&E’s meegroeien in maatschappelijke ontwikkelingen en tendensen, is iets wat misschien minder bekend is. Twee tendensen springen in het oog.
PSA
Ik begin dan maar meteen met een afkorting: PSA. Psycho Sociale Arbeidsbelasting. Deze afkorting is sinds de wijziging van de arbowet in 2007 de nadere definiëring geworden van wat ooit welzijn heette. Een ontwikkeling die vrijwel parallel liep aan de behoefte maatregelen te nemen tegen discriminatie en seksuele intimidatie op de werkvloer. Maar ook om de werkdruk voor zoveel als mogelijk tegen te gaan, waardoor mensen langer en gelukkiger kunnen functioneren. Van belang om het ziekteverzuim terug te dringen. Van belang ook in een maatschappelijke discussie waarin we met elkaar langer moeten gaan werken door de verhoging van de AOW- en pensioengerechtigde leeftijd.
MTO
Nog zo’n afkorting, het MTO. Maar die is misschien bekender dan PSA. Medewerkers Tevredenheidonderzoek. Start met een 0-meting en bouw daarop verder. Een simpele boodschap. Maar in de praktijk was het lastiger. Hoe objectief is het? En vooral: hoe organiseer je die MTO’s? Vaak wordt het ook nog door een externe partij uitgevoerd, dus kosten spelen dan ook nog eens een rol. Maar vaak keren dezelfde onderwerpen van MTO’s ook terug in de RI&E’s. Reden dat we steeds vaker zien dat MTO’s op de achtergrond raken en dat de RI&E de rol ervan overneemt.
Vreemd?
Is dat alles vreemd? Nee, zeker niet. RI&E’s moeten gehouden worden. Hiervoor bestaat een wettelijk kader: de arbowet. Daarnaast moeten RI&E’s nog eens gecontroleerd worden door de werknemersvertegenwoordiging binnen een bedrijf of instelling: de ondernemingsraad (OR). Die doet dat op basis van het sterkste recht dat hij heeft: het instemmingrecht. En het mooie is dat de OR de voortgang altijd naar eigen inzicht kan controleren door de plannen van aanpak die uit de RI&E’s voortkomen. Want die moeten ook aan de OR worden voorgelegd. Al met al voldoende mogelijkheden om arbeidsomstandighedenbeleid te sturen en daarmee een bijdrage te leveren aan de vervolmaking van personeelsbeleid. Daarmee komt misschien wel de belangrijkste tendens in zicht: de verdere samensmelting van arbeidsomstandigheden en personeelsbeleid. Wat ooit besmuikt werd gezien als een “anti rokers”-instrument waarover lacherig gedaan werd, is “serious business” geworden en zal dat blijven. Eerder meer dan minder.
Meer weten? Neem gerust contact op.
Meer lezen?
https://www.merlijngroep.nl/blog/veranderingen-we-weten-van-niets/