Mediation loopt vast: pech of geluk?

Door Merlijn

Het is niet vanzelfsprekend dat ruziënde partijen zo maar voor mediation kiezen. Wat is er nodig om samen voor mediation te kiezen? Hoe word je het daarna eens over de keuze van een geschikte mediator? Zelfs als dat lukt, dan is dat nog geen garantie voor hoog gespannen verwachtingen op een succesvolle bemiddeling.

Stel partijen stemmen na enige moeite in met mediation en komen tot een keuze van de mediator. Tijdens de onderhandelingen komt een oplossing steeds dichterbij en dan, op een onverwacht moment, gaat het plotseling mis; er ontstaat een impasse. Dat relatief kleine stapje dat nog gezet moet worden om een deal te kunnen sluiten, wordt beoordeeld als ‘overvragen’, ‘een brug te ver’ of kreten zijn hoorbaar als ‘genoeg is genoeg’, ‘rupsje-nooit-genoeg!’ en ‘verder dan dit kan en wil ik echt niet gaan’. Plotseling zijn ook alle eerder opgeroepen emoties weer terug van weggeweest.

Is een impasse na alle moeite gewoon een kwestie van brute pech?  De mediation lijkt mislukt en partijen zijn weer terug bij af. Het oplaaien van emoties helpt vaak ook niet om partijen weer te motiveren nog een nieuwe poging te wagen. Het kiezen van een alternatieve route om het conflict op te lossen zal bepaald ook geen sinecure zijn. Dankzij de dreiging dat de bemiddeling mislukt en een alternatief niet zomaar beschikbaar is, kan een impasse ook juist heilzaam werken. Partijen kunnen nu immers scherp afwegen of zij de moeizame weg inslaan om een alternatief te zoeken voor mediation of dat het voor hen toch, ondanks alles, aantrekkelijker is om weer opnieuw aan tafel te gaan, om met nog wat meer creativiteit alsnog een aanvaardbare oplossing te vinden. In mijn praktijk blijkt regelmatig dat juist die gevreesde impasse buitengewoon nuttig kan zijn.

Soms is het gewoon brute pech, maar regelmatig kunnen zowel de mediator als partijen van geluk spreken!

Lees meer over mediation:

https://www.merlijngroep.nl/blog/mediationvormen/