Geen zin in intervisie, maar het moet……

Door Marianne Langhout

Herken je deze situatie? Intervisie: je hebt er deze keer echt geen zin in, maar … het moet.

En daar zit je dan; je hebt geen dilemma om in te brengen en je ziet het niet zitten om twee uur naar collega’s te luisteren die hun non-problemen in de groep gooien. Wat schiet jij daar nu mee op? Er ligt nog zoveel werk, je kan je tijd zoveel nuttiger besteden. Dus je stribbelt een beetje tegen: ‘wat is nou eigenlijk het rendement?, ‘het duurt zo lang allemaal en het is vaak zo langdradig’, ‘kunnen we dan in elk geval eens een andere methode gebruiken?’
En je ziet je collega’s ondertussen denken: laat hij zijn mond eens houden, we gaan gewoon beginnen. Je voelt hun irritatie. Dus je geeft je gewonnen, een beetje, omdat intervisie nu eenmaal moet. Als die collega’s van je er zin in hebben, prima, maar jij gaat je deze keer in elk geval niet inspannen. Lekker onderuit zitten en gewoon wachten tot het over is.

Intervisie start…

De intervisie start, iemand brengt een dilemma in, er worden vragen gesteld. De begeleider laat jou gelukkig redelijk met rust. Goed dat hij geen druk op je uitoefent; dan had je echt wel tegengas gegeven. Verplichte intervisie en dan nauwelijks meedoen; het lijkt te kunnen.
En dan gebeurt er iets; langzamerhand raak je toch meer en meer geïnteresseerd in het voorgelegde probleem. Jij hebt dit zelf ook wel eens bij de hand gehad en toen geen bevredigende oplossing gevonden. Misschien heb je er nog iets aan.
Die begeleider doet iets waardoor je mee gaat doen en het interessant gaat vinden. Maar wat heeft hij gedaan? Of heeft hij juist iets gelaten?
Je kan het leren, bij Merlijn!

Bekijk:

• Begeleiden van intervisie voor advocaten en VFAS-leden
• Begleiden van intervisie voor mediators 

Lees meer over intervisie:

https://www.merlijngroep.nl/blog/intervisie-en-supervisie/