De selfie-cultuur en wat mediators daaraan willen doen

Door Merlijn

De individualisering van onze samenleving heeft onmiskenbaar geleid tot meer vrijheid van en voor het individu, maar kent ook haar schaduwzijde. Individualisering heeft ook tot gevolg gehad, dat men zich steeds minder deel van het geheel is gaan voelen. De “selfie-cultuur” heeft voorrang gekregen boven tolerantie, solidariteit, verbondenheid en verantwoordelijkheid. Dat zijn geen vanzelfsprekendheden meer.

Egocentrisme is langzaam maar zeker in de aderen van onze samenleving gaan stromen. Het gaat er al lang niet meer om, wat ik voor de wereld kan betekenen, maar wat de wereld voor mij kan, ja zelfs moet betekenen. Jezelf letterlijk en figuurlijk laten zien wordt als de ultieme vrijheid ervaren.
Men leeft in de veronderstelling via de sociale media met elkaar te communiceren en zo met elkaar verbonden te zijn, maar in feite heeft men alleen maar contact met zichzelf. In wezen is er sprake van een soort collectief autisme, dat zich manifesteert in intolerantie en onverschilligheid ten opzichte van de ander en de omgeving. Verbondenheid is “out”, zelfbevrediging (( zelfverheerlijking)) is “in”.

Mediators zijn geen struisvogels

Te zwartgallig, te generaliserend? Dat kan zijn, maar beweren dat er niets aan de hand is of prediken dat “het is zoals het is”, is struisvogelgedrag.
Mediators zijn geen struisvogels. Zij maken zich flinke zorgen over deze “met jezelf bezig zijn” – houding. De focus op je zelf betekent minder focus op de ander met als zichtbaar gevolg, dat de leefbaarheid in onze samenleving aantoonbaar verslechtert. Steeds meer (groepen van) mensen hebben het gevoel er niet meer bij te (mogen) horen, ze zijn slachtoffer van verbaal en fysiek geweld, ze kunnen niet meer zijn zoals ze (willen) zijn. Het is niet meer veilig om homo, jood, moslim, vluchteling, kleurling of “gewoon” andersdenkend te zijn.

De kern van het vak van mediator is om mensen, die met elkaar een conflict hebben weer met elkaar in gesprek te brengen. In een conflict is de communicatie vaak verstoord; we houden vast aan ons eigen gelijk, onze opvattingen en meningen. We weten vaak niet wat de ander beweegt, waarom hij of zij zo denkt, voelt en leeft zoals hij/ zij denkt, voelt en leeft. En zolang we weinig of niets van de ander (willen) weten blijven we veilig ronddolen in het oerwoud van onze vooroordelen en dogma’s in de illusie, dat dit het sprookjesbos is.

Geen selfie maar in gesprek

Mediators hebben de handen ineen geslagen om een einde aan oerwoudgeluiden te maken. Het is inherent aan hun vak mensen (weer) met elkaar in verbinding te brengen. Vaak gebeurt dat aan de mediation tafel, nu is het initiatief genomen om gesprekken tussen mensen te organiseren “over hun tuinhekjes heen”. In diverse steden in Nederland, waaronder Gouda, Wassenaar, Heerenveen en Helmond, zijn en worden bijeenkomsten onder de titel ” Het Nationale Gesprek” georganiseerd met het doel mensen met elkaar kennis te laten maken en met elkaar te laten praten over zaken, die hen in hun stad, wijk en buurt beweegt.
Dit lijkt vaag en weinig ambitieus, maar raakt de kern waar het om gaat: de ander leren kennen betekent de ander beter leren begrijpen. Beter begrijpen betekent de ander meer accepteren, waarderen en tolereren. Als we de ander zien  kan dat er aan bijdragen, dat we uit onze selfie-schulp kruipen en we weer bereid zijn deel van het geheel te zijn en daarin te investeren. Dus hoe meer mensen bereid zijn aan deze gesprekken deel te nemen en hoe meer mediators hierbij betrokken willen zijn, hoe beter het is.

Meedoen? Bent u als burger of als mediator er in geïnteresseerd aan het gesprek mee te doen, maak dit dan kenbaar door op deze blog te reageren.

Lees meer over de selfie-cultuur:

https://www.merlijngroep.nl/blog/social-media-ontslag-werknemers-selfies/