Als je weet wat er gaat gebeuren, hoeft het niet meer te gebeuren

Door Dick Bonenkamp

Hoe neem je de verantwoordelijkheid voor je eigen leven?

Eens voorspelde een orakel aan Laius, de tot dan toe kinderloze koning van het Griekse Thebe, een langverwachte erfgenaam. Helaas vermeldde het orakel er ook bij dat dit kind hem uiteindelijk zou doden. Dit was per saldo natuurlijk geen leuk nieuws voor Laius, en toen het kind eenmaal geboren was, gaf hij zijn veehoeder de opdracht om het naar de bergen te brengen en daar achter te laten als prooi voor de roofdieren. De herder kon dat niet over zijn hart verkrijgen en bracht de baby naar een vriend, die het kind Oedipus noemde.
Toen Oedipus eenmaal een jongeman was, hoorde hij van een orakel dat hij zijn vader zou vermoorden en met zijn moeder zou trouwen. Om zijn lot te ontlopen, verliet Oedipus zijn (stief)ouderlijk huis en trok naar Thebe. Onderweg ontmoette hij een man in een strijdwagen, die hem beledigde. Oedipus doodde de man en huwde een vrouw die later diens weduwe zou blijken te zijn. Wat hij niet wist, was dat de man die hij had omgebracht zijn eigen vader was, en diens weduwe zijn moeder.

De mythe van Oedipus is een verhaal tjokvol interessante en oermenselijke thema’s, maar één element blijft vaak onderbelicht: het feit dat Laius een van de belangrijkste beslissingen van zijn leven, zich ontdoen van zijn aanstaande moordenaar, overlaat aan zijn veehoeder en hoopt dat hongerige wilde dieren het onschuldige kind zullen opvreten.
Het lijkt erop dat Laius de verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven op het moment suprême in handen legt van allerlei onzekere factoren. Laf? Of herkenbaar?

Lees meer over conflicten:

https://www.merlijngroep.nl/actueel/ik-haat-die-vent/