Alles heeft een waarde, ook een Trojaans paard

Door Dick Bonenkamp

Een cadeau aannemen is geen verplichting

Van Hissarlik, een archeologische vindplaats in Turkije, wordt aangenomen dat dit het Troje uit de Griekse mythologie is. Het ligt vlak bij de Egeïsche Zee en de Dardanellen en was daarmee een belangrijk strategisch bolwerk voor de Grieken, die tijdens de Trojaanse oorlogen probeerden de stad te veroveren.

Odysseus, koning van het Griekse eiland Ithaca, was een van de belegeraars van Troje, en hij bedacht uiteindelijk een list om de stad in te nemen: de Grieken bouwden een groot paard, waarin ze een aantal soldaten verborgen. Ze lieten het paard achter bij de poort van Troje en trokken zich terug achter de heuvels. De Trojanen dachten dat de Grieken zich overgaven en haalden het paard binnen, zonder het te controleren. ’s Nachts kropen de Griekse soldaten eruit en openden de poort voor de rest van het leger. Het Trojaanse leger, dronken van de overwinning, werd eenvoudig overmeesterd.

‘Ik vrees de Grieken, ook als ze geschenken brengen’ is na deze gebeurtenis een gevleugelde uitspraak geworden. Waarom sleepten de Trojanen het houten dier binnen de poorten? Waarom trapten ze erin? Waarom vond er geen grondig onderzoek plaats?

Koppeling naar de hedendaagse praktijk

Ook bij conflicten bieden de conflictpartners elkaar Trojaanse paarden aan in de vorm van verhalen, bol van aannames en schijnbeelden. En ze nemen ze nog van elkaar aan ook. Omstanders vragen zich dan af: waarom laten ze grondig onderzoek achterwege? Waarom trappen ze er in? Het hoe en waarom uitpluizen heeft alleen zin als de conflictpartners nog in staat zijn om te accepteren dat hun waarheid niet de enige waarheid is. Dan kunnen ze ook een nieuwe waarheid maken, waarin Trojaanse paarden overbodig zijn.

Lees meer over conflict coachen:

https://www.merlijngroep.nl/actueel/8-geheimen-van-conflictcoaching/